J. Gritter- de Vries is op 28-03-1938 geboren als Jantje de Vries in de voormalige gemeente Westerbork. (Mantingerdijk). Zij bezocht de lagere school in Balinge.

Daarna volgde ze drie jaar het Landbouw-huishoudonderwijs in Westerbork.
Na haar huwelijk ging ze in Wijster wonen. Jantje schreef in haar kinderjaren al gedichten en ze doet dat ook nu nog regelmatig. Ook schrijft ze drentstalige liedteksten. Gedichten van haar hand worden regelmatig gepubliceerd in de Dorpskrant van Wijster.
In dat dorp staat een bank waarop een gedicht van haar geplaatst is. Dat gebeurde in het kader van een dorpsvernieuwingsproject dat in 2004 werd afgesloten met de ingebruikneming van een nieuw dorpsbrinkje met daarop bovengenoemde bank. Het gedicht (dat al in 1988 geschreven was) is ook gepubliceerd in een jubileumboek van Vam/Essent.

VAM MEEUWEN

De arbeiders gaot naor de Vam
zij gaot er vliegend hén.
Wat jammer, zul ie dèenken, dat ik
ok niet iene daorvan ben.

Want met een vliegtuug naor je wark
dat is net wat veur mij,
maor wees maor bliede daj niet altied
zo wied reizen huuft as zij.

Zij kompt hier echt niet veur de lol
maor veur heur daaglijks brood
dat deur oes achtloos weggooid wordt
en terecht komp tussen 't voel en schroot.

Vanof de kust vliegt ze hier naor toe
en eet heur dik en rond.
Soms sneuvelt er ien onderweg
of raakt er ien gewond.

Het is een daaglijks ritueel
en 'k weet niet hoe het kwam
maor wij zegt dan weer tot mekaar,
d' arbeiders gaot weer naor de Vam.

J.Gritter-de Vries - Wijster 1988

Mien dörp in 't Drèentse laand

Melodie: Island in the sun (Belafonte/Burgess)

Ik heb veul reist, mooie dingen zien
wol wel ies blieven,veur een poos misschien.
Maor altied kwam ik toch gauw weerum
naor 't dörp waor ooit ies mien wiegie stun.

refr:
Mien dörp in 't Drèentse laand
waor ik leup an mien va zien haand
niks bind mij met zo'n starke baand
as die taol en 't huus an de heideraand.

Ik was in Londen, zag de Big Ben
maor heurde oes kerkklok er dwars deurhèn
toen was 't gebeurd, mus ik weer naor huus
want in de vrumde vuul 'k mij niet thuus.

refr:

Ik was in Rome, Parijs en Nice
'k zee töt mij zölf: 'k liek wel niet goed wies!
In 't Drèentse dörpie daor lig mien hart,
wij blieft veur altied een paar apart!

refr:

J. Gritter-De Vries

LAAND VAN WARMTE

Melodie: Land of Hope and Glory

Laand zönder kapsones, 't olde Drèentse laand
waor ik ben geboren tussen 't veen en zaand.
Waor het korhoen wegtrök en de goldplevier
wil ik toch graag wonen, 'k vuul nog warmte hier.
Wil ik zo graag wonen, 'k vuul nog warmte hier.

Laand van stugge mèensen wordt er altied zegt,
maor ok harde warkers, eerlijk en oprecht.
Hier is nog wel ruumte, plek veur mèens en dier.
Daor wil ik graag wonen, 'k vuul nog warmte hier.
'k Mag er zo graag wonen, 'k vuul nog warmte hier.

't Laand lig in het Noorden, stippie op de kaort.
Niks op dizze wereld dat je evenaort!
Daorum kan 'k niet weggaon, zölfs as rentenier
wil 'k hier blieven wonen,'k vuul nog warmte hier.
'k Wil hier altied wonen, 'k vuul zo'n warmte hier.

J.Gritter-De Vries Wijster 02-10-2003

Zunsopkomst

Melodie: Oh Danny Boy (Ierse melodie)

Mien Drèentse laand, wat lig ie stil te dreumen,
de wereld slap nog en gien mèens is reur.
elk levend wezen lig nog stil te slaopen
en zacht weit over d' eerde een bloemengeur.
En as de zun opkomp boven de bosraand
dan kreg dit olde laand een golden kleur
en bij het eerste zingen van de vogels
voeg ik mien lied en zeg ik dankjewel daorveur.

En as het naojaor komp met storm en regen
en ik weer dèenk an tieden van weleer
en 'k zie de zun dan staon boven de bosraand
weet ik, dat beeld vergeet ik nimmer meer.

Dit olde laand, het zit mij in de genen,
't zit in mien hart, ie bint altied bij mij
en as de zun opkomp boven de bosraand
vuul 'k mij verbunden mit dit laand en toch zo vrij.

J. Gritter-De Vries

De lèeste rozen

Melodie: The last rose of summer ( Thomas Moore )


As de roos in de late zomer
heur bladties vallen lat, ien veur ien,
komp de tied van het overdèenken
en in heimwee terugge zien.
Lange dagen, zwoele nachten
die bent now veurgoed veurbij
en de harfst weeft met fiene draoden
veur oes allen een warme sprei.

Nao een riek en uutbundig leven
komp er een eind an een lang seizoen.
Stiet 't bestaon op een hiel leeg pittie,
dreumt ze slechts van de tied van toen.
En diep binnen in de eerde
put zij kracht veur 't neie jaor
haalt zij voedsel en ligt de plannen
veur een nei-ei-e blui al klaor

As de zun nao de kolde winter
de eerde opwarmt met neie kracht
komp de roos as vanzölf tot leven,
toont oes 's zomers heur grote pracht.
Körte dagen, kolde nachten
die vertelt oes daornao weer:
't is gebeurt met de lèeste rozen,
zachies dwarrelt de bladties neer…

J. Gritter - De Vries